środa, 17 lutego 2016

Słowo Księdza Proboszcza. Wielki Post 2016.

Drodzy parafianie!

Jesteśmy na progu Wielkiego Postu, który wpisuje się w przeżywany w całym Kościele Rok Bożego Miłosierdzia. Jak owocnie przeżyć ten szczególny okres 40 dni, który Bóg mi daje jako kolejną szansę, na drodze mojego duchowego życia? Oto parę moich refleksji i propozycji, którymi pragnę się z Wami podzielić.

Najważniejszym owocem dobrze przeżytego Wielkiego Postu ma być wewnętrzne nawrócenie, czyli przemiana serca i życia dzięki doświadczeniu spotkania Boga, który okazuje nam miłosierdzie i napełnia nasze serce Swoją Łaską i Pokojem. To zaś rodzi w nas wewnętrzny pokój i harmonię ducha oraz pomaga budować dobre relacje z bliźnimi oparte na prawdzie i miłości. Jest to droga do budowania rodziny, wspólnoty parafialnej, narodu i społeczeństwa na takich wartościach jak: prawda i miłość, pokój i dobro... 


Pragną przypomnieć, że dobrze znaną i istotną drogą do wewnętrznej przemiany jest spotkanie z Bogiem w Eucharystii oraz sakramencie pokuty. Taką szczególną okazją będą dla nas rekolekcje wielkopostne (od 11 do 13 marca). Dla tych, którzy pragną włączyć się w ich przygotowanie mam dwie propozycje: - od 3 do 11 marca można odprawić nowennę do Ducha św. w intencji ks. rekolekcjonisty oraz o dobre owoce rekolekcji (tekst będzie wcześniej do dyspozycji) - zaprosić kogoś z rodziny lub znajomych, którzy może oddalili się od Boga i Kościoła, na rekolekcje (wysyłając wiadomość, telefonując, czy też podczas okazyjnego spotkania...), poświęcić w okresie wielkopostnym więcej czasu na modlitwę, na czytanie Słowa Bożego. Najlepiej zrobić sobie jakieś małe konkretne postanowienie. Na przykład: - każdego dnia odmówię 10-tkę koronki do Bożego Miłosierdzia; w każdym dniu o godz.15.00 postaram się skierować myśl (może to być krótka modlitwa lub refleksja) do Boga, dziękując mu za Jego Mękę, Krzyż i Zmartwychwstanie; gdy tego nie czynię, uklęknę rano, po przebudzeniu, aby odmówić „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Maryjo”; przeczytam w okresie Wielkiego Postu jedną z Ewangelii itd.). 

Rok Bożego Miłosierdzia jest wspaniałą okazją do jeszcze większego rozpowszechnienia praktyk, o które upomina się Jezus w objawieniach danych siostrze Faustynie. Należą do nich: kult obrazu: "Jezu, ufam Tobie", Godzina Bożego Miłosierdzia, Koronka do Bożego Miłosierdzia. Może nam tu pomóc nawiedzenie obrazu Jezusa Miłosiernego po Waszych mieszkaniach i domach. Mamy zapisy do maja. Zachęcam do zapisu kolejne rodziny, aby do 20 listopada (zakończenie Roku Miłosierdzia) obraz wędrował po naszej wspólnocie. 

Celem nawiedzenia, jest pogłębienie więzi „z Bogiem bogatym w Miłosierdzie i Łaskę” na drodze modlitwy osobistej i rodzinnej oraz zgłębienie orędzia Bożego Miłosierdzia. Jest to również okazja umocnienia więzi małżeńskich i rodzinnych oraz naszej jedności wspólnotowej. 

W drodze do wewnętrznego nawrócenia wielką pomocą jest duch wyrzeczenia. Jedną z takich propozycji, którą już przedstawiałem, jest podjęcie jednego dnia postu ścisłego (na miarę swoich możliwości: np. o wodzie i chlebie...) w intencji nawrócenia osobistego, kogoś z waszych bliskich, jak i naszej wspólnoty parafialnej. Osoba podejmująca taki post może wpisać się na listę lub zasygnalizować księdzu (nie musi podawać nazwiska i imienia, wystarczy tylko zaznaczenie podjęcia decyzji). Na obecną chwilę zgłosiło się 6 osób. Może znajdzie się 40 chętnych? 

Papież Franciszek w bulli na Rok Miłosierdzia przypomina o potrzebie milczenia. Tu również nasuwa się wiele propozycji; tydzień czy wybrane dni bez internetu, telewizji, by ten czas poświęcić na modlitwę, lekturę Pisma świętego, czy też na bezpośrednie spotkanie z osobą, z którą spotykamy się tylko za pomocą telefonu czy internetu. Z milczeniem wiąże się także czujność nad tym, co mówimy o naszym bliźnim.

Formą, która łączy modlitwę z wyrzeczeniem może być ekstremalna droga krzyżowa, która będzie miała miejsce 18/19 marca. Szczegóły będą podane. 

Modlitwy i wyrzeczenia nie można oderwać od konkretnych uczynków miłosierdzia, które mają być owocem naszego życia duchowego oraz prowadzić do tego, aby nasze wewnętrzne nawrócenie było prawdziwe i realizowało się w naszym życiu. Pan Jezus w objawieniach mówił Siostrze Faustynie, aby każdego dnia pełniła dzieła miłosierdzia poprzez czyny, słowa i modlitwę. Konkretne wskazania, w jaki sposób powinno się realizować chrześcijańskie miłosierdzie, odnajdujemy w uczynkach miłosierdzia co do duszy i ciała, które papież podaje nam jako swoisty program Roku Miłosierdzia. Warto sobie w tym roku te uczynki przypomnieć i zastanowić się, jak możemy realizować je w swoim życiu. W tym kontekście pragnę przypomnieć, że nie można również zapomnieć o potrzebie wzajemnego pojednania i przebaczenia, bez czego nie można być świadkiem Bożego Miłosierdzia. 

W naszej wspólnocie możemy konkretnie włączyć się w to dzieło miłosierdzia poprzez udział w następujących akcjach: - złożenie ofiary na Tydzień Miłosierdzia organizowany przez Polską Misję Katolicką we Francji” (taca w III niedzielę Wielkiego Postu) - udział w zbiórce odzieży dla Domów Dziecka w Polsce oraz złożenie ofiary do puszek po Mszy św. w IV niedzielę Wielkiego Postu – podjęcie Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego oraz możliwość złożenia ofiary dla organizacji broniącej życia nienarodzonych: „Bractwo małych stópek” (V niedziela Wielkiego Postu) 

Niech ten czas Wielkiego Postu oraz Roku Bożego Miłosierdzia przyniesie bogate owoce w naszym życiu osobistym, w waszych rodzinach oraz w polskiej wspólnocie w Strasburgu. Niech doświadczenie spotkania z Bogiem cierpliwym i miłosiernym będzie źródłem i wzorem naszej cierpliwości wobec Niego, wobec Jego niepojętej woli, wobec Jego dróg, które nie są naszym drogami, a także wzorem codziennej cierpliwości i postawy miłosierdzia wobec siebie wzajemnie. 

Ks.Ryszard Górski

1 komentarz:

  1. Wielki Post jest zawsze czasem dla mnie szczególnym w roku liturgicznym. Wyciszam się i więcej myślę - skupiam się na sobie. Na tym jak ulepszyć moje życie i jak to ulepszenie może pomóc innym - zaczynając od najbliższych - swojej rodziny.


    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń