Kończąc obecny rok duszpasterski rodzi się we mnie pytanie: „Co uczynić, aby nasza wspólnota parafialna stawała się rodziną wiary?”
Trzy lata temu, w kontekście ogłoszonego jeszcze przez papieża Benedykta XVI „Roku Wiary”, akcent duszpasterski był położony na aspekt wiary. To w Roku Wiary w naszym kościele zostały umieszczone relikwie św. Maksymiliana, a wielu parafian przystapiło do „Rycerstwa Niepokalanej”. Przyjęliśmy również w naszej wspólnocie Ikonę Matki Bożej Częstochowskiej, przed którą trwaliśmy na modlitwie w obronie życia i wartości rodzinnych. Ta troska o życie wyraża się nadal poprzez udział grupy parafian w „Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego” oraz zaangażowanie wielu na różnych płaszczyznach, aby to życia było chronione od chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci. Owocem Roku Wiary była również podjęta inicjatywa katechez dla dorosłych oraz spotkań biblijnych. Trzeba jednak zadać sobie pytanie : na ile stało się to okazją do umocnienia mojej osobistej wiary? Co uczyniłem, aby poprzez czytanie Pisma św., zgłębianie Katechizmu Kościoła Katolickiego i Dokumentów Soborowych, pogłębić moją wiarę oraz umocnić więź z Kościołem?
Hasłem mijającego roku duszpasterskiego jest temat rodziny, który będzie jeszcze kontynuowany do końca roku liturgicznego z racji Światowego Spotkania Rodzin z Ojcem św. od 22 do 27 września, w Filadelfii oraz II części Synodu na temat rodziny (od 4 do 25 października). Treści związane z rodziną były przekazywane podczas rekolekcji, homilii, katechez i spotkań. W ten nurt rodziny wpisała się instalacja w kościele Matki Bożej z Lourdes, relikwii św. Jana Pawła II, „papieża rodziny” oraz podczas rekolekcji wielkopostnych oddanie osobiste, rodzin i całej naszej wspólnoty Bożemu Sercu....
