Drodzy parafianie!
Kończący się rok duszpasterski jest zawsze wezwaniem do podsumowań i refleksji ... W łączności z programem duszpasterskim w naszej Ojczyźnie a także w diecezji Strasburg, szczególny akcent w naszej wspólnocie został położony na temat rodziny i jej roli w przekazywaniu wiary swoim dzieciom. Ta refleksja duszpasterska została przeze mnie podjęta, jako owoc i kontynuacja „Roku Wiary” oraz ze względu na Synod, który odbędzie się od 5 do 19 października na temat: „Wyzwania duszpasterskie związane z rodziną w kontekście ewangelizacji”. Rodzina dzisiaj jest bardzo zagrożona. Rośnie liczba rozwodów oraz procent młodych, którzy nie zawierają małżeństwa, ani „cywilnego”, ani „sakramentu”. Rośnie też liczba orzeczeń kościelnych o „nieważności kiedyś zawartego sakramentu małżeństwa”. Wielkim niebezpieczeństwem dla tworzenia wspólnoty rodzinnej staje się ideologia gender, jak i presja konsumpcji. Ojciec św. Franciszek powiedział: „osoba ludzka jest dziś w niebezpieczeństwie. Jako „jednostka”, ale i jako rodzina i wspólnota”. Dla młodych, którzy są w „drodze” do założenia rodziny oraz dla tych, którzy ją założyli, może już wiele lat temu, wiara jest światłem, które pomaga, aby nie zagubić się w tej drodze oraz pokonywać wszelkie przeszkody i trudności. Sądzę, że w dalszym ciągu w kolejnym roku będziemy pochylać się nad tematem rodziny poprzez naszą modlitwę i refleksję. Trzeba umacniać rodziny, które żyją w duchu Ewangelii, aby na tej drodze trwały i łączyły się razem np. poprzez tworzenie wspólnoty „kościoła domowego”, wspólną modlitwę i refleksję, udział w pielgrzymkach czy spotkaniach. Należy troszczyć się o rodziny „zranione”, a zwłaszcza o dzieci z tych rodzin. Otaczajcie troską własne rodziny. Niech wyrazem tego będzie modlitwa, niedzielna eucharystia, rodzinne spotkania, dialog małżeński i rodzinny o waszych sukcesach, ale też problemach i słabościach.
W mijającym roku duszpasterskim mieliśmy 2 ważne wydarzenia. W związku ze zbliżającym się jubileuszem 25-lecia pobytu Polaków w kościele Matki Bożej z Lourdes, na zakończenie Roku Wiary, zaproszeni zostali wszyscy, którzy w tym okresie 25 lat przystapili do sakramentu bierzmowania, natomiast w Uroczystość Trójcy św., ci, którzy tutaj przystąpili do I Komunii sw. Celem tych rocznic było przypomnienie o naszych duchowych korzeniach, „odzyskiwanie pamięci” o tych wydarzeniach, ktore wpisały się w historię naszej wiary. Kolejny rok duszpasterski będzie również przywoływaniem tych wspomnień z historii 25 lat, aby wracając do historii umacniać wiarę i budować wspólnotę.
Pragnę jeszcze raz przypomnieć, że to niedziela, w centrum której jest Eucharystia, ma zasadniczy wpływ na formację waszej małżeńskiej i rodzinnej relacji z Bogiem, a zarazem naszej polonijnej wspólnoty parafialnej. To kluczowy element naszej tożsamości chrześcijańskiej. Cieszę się, widząc Was obecnych w kościele i martwię się, gdy zauważam, że miejsce, które zazwyczaj zajmujecie, jest przez dłuższy czas puste.
W naszej wspólnocie parafialnej żywy jest kult Maryjny i Świętych, szczególnie św. Maksymiliana, którego relikwie posiadamy, św. Jana Pawła II, którego relikwie mamy w planie umieścić w naszej parafii, podobnie jak bł.Karoliny, patronki młodzieży. Wierzymy, że Maryja i święci wstawiają się za nami do Boga oraz są przykładem do naśladowania w naszej drodze do świętości.
Dziękuję wszystkim, którzy są zaangażowani w życie naszej wspólnoty poprzez obecność w przygotowaniu liturgii, prowadzeniu katechezy, współpracy z parafią francuską oraz poprzez troskę o piękno i utrzymanie naszego kościoła oraz obiektów, w których gromadzimy się od 25 lat.
Pamiętam o tych, którzy przeżywają kryzys wiary lub zagubili drogę do Boga, o przeżywających problemy małżeńskie i rodzinne, o ludziach młodych, którzy szukają w swoim życiu punktu oparcia oraz światła w tunelu, w jakim niekiedy się znajdują, o tych, którzy są obecni na ulicach Strasburga bez dachu nad głową, z własnego wyboru lub z powodu trudnych sytuacji losowych, w jakich się znaleźli. Moją szczególną modlitwą obejmuję tych, którzy zostali dotknięci ciężką chorobą. Pamiętam również o tych, którzy jeszcze nie odnaleźli drogi do Kościoła, i o wszystkich, którzy utracili nadzieję.
Obecnie w Strasburgu znajduje się liczna grupa żołnierzy pełniących służbę w Eurokorpusie. Ich liczba będzie wzrastać. Gorąco dziękuję wszystkim, którzy angażują się w życie wspólnoty parafialnej, zaś powracającym w tym roku do Polski dziękuję za ich obecność pośród nas i życzę obfitych łask Bożych, wierności Bogu i mocnych więzi ze wspólnotą Kościoła.
Dziękuję kapłanom studentom za ich obecność w naszej wspólnocie parafialnej oraz pomoc duszpasterską. Poprzez swoją postawę kapłańską, gorliwość i zaangażowanie w życie naszej wspólnoty są dla nas darem Boga.
Wierni potrzebują kapłana, ale również kapłan potrzebuje wiernych. Stąd proszę Was o modlitwę za nas kapłanów, o zaangażowanie w życie parafii i o wasze wsparcie, gdy słownie lub milcząco o to prosimy.
Dziękując za obecność i współpracę w kończącym się roku duszpastersko – katechetycznym, życzę Wam wszystkim radosnych i spokojnych wakacji, odpoczynku dla ciała i ubogacenia ducha. Oczekuję, że po wakacjach z nowym zapałem i dobrymi pomysłami włączycie się w budowanie naszej polonijnej wspólnoty.
Szczęść Boże!
Ks. Ryszard Górski ze wspólnotą kapłanów
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz